Een hek, muur, lantaarnpaal of weggegooid blikje. Beeldend kunstenaar Marianne Hotske Hamersma is geboeid door het leven op straat. Haar werk is meestal groot en kleurrijk gemaakt van materialen die niet zijn wat ze lijken. “De vanzelfsprekendheid van een muur is zo normaal, ik vind het leuk om daar bij stil te staan. Zijn het alleen maar stenen of neemt de muur ook iets op? Ik stel vragen bij de openbare ruimte.” Tijdens het Kunstlijnweekend is haar werk te zien in het Noord-Hollands Archief.

Hamersma (29 jaar) is niet met kunst opgegroeid, wel was er thuis veel ruimte voor creativiteit. Marianne knutselde veel en maakte al snel haar eigen kleding. De modeacademie was een logisch stap, maar haar werk bleek te fantasievol. Naar aanleiding van haar eindcollectie met wolkachtige creaties adviseerde de examencommissie haar naar de kunstacademie te gaan. Die raad volgde ze op en na een kunstopleiding in Enschede en Gent, werkt en woont ze nu in Haarlem.

Hoe omschrijf je jouw eigen werk?

“Vooral heel kleurrijk, ik werk met verschillende materialen zoals wol, acrylverf, papier en doek. Ik houd van glitter en glans en ook van knulligheid. Productverpakkingen komen veel terug in mijn werk en er zit humor in. Ook al vind ik humor een vies woord.”

Waarom?

“Humor klinkt zo degelijk.”

Daar houd je niet van?

“Ik houd meer van radicaal en van absurdistische humor. Mijn werk is daardoor beïnvloed.”
Lees meer