Vijf hedendaagse kunstenaars laten tijdens de Kunstlijn 2017 zeer divers werk zien in dit historische pand uit ca. 1250. De diversiteit zorgt voor een interessante combinatie. In de Tademakamer is een gezamenlijke themapresentatie te zien in de vorm van een aantal kijkdozen.
De exposerende kunstenaars zijn:
De ontwikkeling van het keramische werk is voor Wim Borst een zoektocht binnen het afgebakende gebied van abstract geometrische volumes. Als een architect stapelt en versnijdt hij volumen, spelend met binnen- en buitenruimten, proporties, ritme en vlakken en zoekt daarbij naar reflecties en schaduwpartijen.
Met de beperking van minimale ingrepen ontstaan onvermoede variaties die de aanzet zijn tot nieuwe series. Was het kleurenpalet in het verleden over het algemeen afgestemd op witten, grijzen en zwarten, nu gebruikt hij ook felle signaalkleuren. Sinds 2015 maakt hij weer gebruik van plexiglas in combinatie met goudluster, dat het illusionistische karakter van het werk nog meer versterkt.
Rob is grafisch ontwerper. Na jaren tekeningen en illustraties te hebben gemaakt besloot hij dat het tijd was om een andere richting in te slaan, namelijk fotografie. Dit mondde uit in een combinatie van ‘Kunst-fotografie’ met fotomodellen. De onderwerpen van zijn huidige werk variëren van naakten, jonge modellen, moderne Madonna’s tot symbolisme uit de Victoriaanse schilderkunst. Vooral de romantische periode van de Preraphaëlieten inspireert hem. De foto’s kunnen vaak worden omschreven als ‘film stills’.
Sjak studeerde in de jaren zeventig aan de Rietveldacademie. Vanaf dat moment ervaart hij zijn kunstenaarschap als een altijd doorgaande zoektocht naar……
Via figuratief naar abstract en lyrisch-materisch werd zijn werk allengs eenvoudiger. Zijn ervaring is; hoe eenvoudiger de uitstraling….hoe complexer de problematiek van het creëren.
Hij beseft dat naarmate je meer inzicht verwerft, des te moeilijker het wordt.
Zoals zonlicht in de woestijn waterdamp gebruikt om de illusie van een oase te creëren, zo gebruikt Kees Juffermans oude materialen om mens en natuur in een nieuwe gestalte tot leven te wekken. Hij spiegelt ons een wereld voor waarin harde materialen veranderen in zachtaardige humorvolle objecten.
In de loop der jaren heeft Rosita een duidelijke eigen stijl ontwikkeld. Gebruikte zij aanvankelijk vrijwel uitsluitend geometrische vormen, nu maken ook minder strakke lijnen deel uit van haar werk. Speelsheid en humor vormen een vaak terugkerend thema.Unieke sieraden te maken die ook goed draagbaar zijn is en blijft haar uitgangspunt. Een sieraad dat wordt gedragen, wordt daardoor immers alleen maar mooier.Naast goud, zilver en (half-)edelstenen verwerkt zij in haar sieraden ook kunststoffen, porselein en natuurlijke materialen. Ook kleine gebruiksvoorwerpen en objecten komen uit haar handen. Al haar werk is naar eigen ontwerp gemaakt en in eigen atelier op ambachtelijke wijze vervaardigd.
In de 
