Bal masqué
Vrijdagavond 4 november opent de tentoonstelling Rietveld @ Gather met een bal masqué. Verschuil je achter een van de Kunstlijn maskers en kom kijken, ruiken, luisteren, voelen en ervaren!

Daal de trap af naar een waanzinnige locatie vol mooie kunst. onder het genot van een drankje kan je rustig de tentoonstelling bekijken en gaan de voetjes nog van de vloer. Om 22.00u zal Sopraan Donna Suzanna van achter haar Venetiaanse masker het prachtige ‘Spente le stelle’ en ‘Quando m’en vo‘ zingen.
Hoe wil jij er Over Morgen uitzien?
De collage machine geeft vrijdagavond jong en oud de mogelijkheid een nieuw gezicht te kiezen. Wil jij al een tijdje een nieuwe neus? Dit is je kans. Zorg dat je erbij bent!!
Waar & wanneer?
Vrijdagavond 4 november
Aanvang: 21.30u
entree = masker = ticket.
De maskers zijn overigens gratis verkrijgbaar bij de Kunstlijn-opening op vrijdag 4 november vanaf 20.00u in de Vishal òf bij aanvang aan de deur bij Gather, Grote Houtstraat 70. In de voormalige V&D van Haarlem, maar dat wist je vast al.




![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)

