Femke Overdijk: “Kwestie van Smaak nodigt uit buiten de bekende paden te treden”

Femke Overdijk (26) is curator bij de Kunstlijn Haarlem 2014. Na haar opleiding kunstgeschiedenis werkte Overdijk bij de afdeling kunstbeheer in het provinciehuis in Haarlem en organiseerde tentoonstellingen in Galerie Nieuw Schoten. Vorig jaar trad ze op als curator bij de eerste jongerententoonstelling van de Kunstlijn. Na dit grote succes krijgen leerlingen van middelbare scholen uit Haarlem opnieuw de kans mee te doen. Overdijk kan niet wachten tot het zover is, ze zal ook dit jaar met grote zorg de kunstwerken beoordelen.

Overdijk werd van jongs af aan gegrepen door de kunst. Het werk van haar opa, de kunstenaar Wim Steijn, hangt overal in haar ouderlijk huis. Je zou kunnen zeggen dat de liefde voor kunst haar met de paplepel werd ingegoten. Overdijk heeft dan ook duidelijk een eigen smaak. “Ik houd het meest van kunst waar je over moet nadenken. Dat zijn niet de meest gangbare kunstvormen. Ik wil graag weten wat de achterliggende gedachte is. Mijn voorkeur ligt bij de Romantiek, bijvoorbeeld de kunstenaar William Turner. Het is heel overweldigend wat hij maakt, de natuur overheerst. Hedendaagse kunst doet me ook veel. Takashi Murakami maakt sculpturen van polyester. Het zijn plastic objecten, maar hij plaatst ze in Versailles, een mooie klassieke locatie waar ze enorm opvallen. Een echt statement. Het gaat niet om mooi of lelijk, hij speelt met hoge en lage kunst. Voor sommigen zal dit niet meteen kunst zijn, maar het wordt kunst door de context waarin het geplaatst is. Of zoals het kunstenaarsechtpaar Christo en Jeanne-Claude dat deed, door bekende gebouwen in te pakken. De gebouwen op zich zijn geen kunstobjecten, maar door het aankleden en het verhaal van de kunstenaars wordt het kunst.”

Wat vind je van de titel van het thema van de kunstlijn dit jaar ‘Kwestie van Smaak’?
Lees meer

/door

Over kunst, honden en je atelier niet opruimen

Interview met Leo Duppen – Kunstcentrum Haarlem

Leo Duppen is de drijvende kracht achter Kunstcentrum Haarlem, dat hij in de afgelopen jaren heeft weten om te vormen van een regionale kunstuitleen tot een multidisciplinair kunstcentrum. Alle kunstliefhebbers komen er aan hun trekken, of ze nu beginnend verzamelaar zijn of reeds gevorderd. Naast de kunstuitleen is er de galerie, met werken van nationaal en internationaal befaamde kunstenaars, en de kunst- en designwinkel met onder meer sieraden, tassen en andere designproducten.

Behalve deelnemer aan de Kunstlijn en adverteerder van het eerste uur in de krant is het Kunstcentrum ook op een andere manier nauw betrokken bij de Kunstlijn. Vanuit de professionaleringsslag die Leo bij het Kunstcentrum heeft bereikt, denkt hij mee met de Kunstlijn over advertentiebeleid, sponsoring en pr. En over de vraag hoe je van een atelierroute kunt uitgroeien tot een echte kunstroute waar veel mensen bij betrokken zijn. In het verlengde daarvan heeft hij al uitgesproken ideeën over zijn bijdrage aan Kunstlijn 2013. In februari al zat hij met Joke Breemouer om de tafel.

Wat vind je eigenlijk van de thema’s van de Kunstlijn?
“Een thema geven aan de Kunstlijn heeft z’n voor- en nadelen. Nadeel is dat je het kunstwerk ondergeschikt maakt aan het thema. En als het thema het publiek niet aanspreekt, ja, dan ben je klaar. Het voordeel is dat een kunstenaar door een thema op een andere manier naar zijn eigen werk gaat bekijken. En daardoor een ander benadering kiest. Daar kunnen heel verrassende dingen uit komen, in beeld, maar ook in techniek. Soms zegt een kunstenaar niets te kunnen met het thema, maar ontdekt hij er toch een techniek door waarmee hij weer verder komt.” Lees meer

/door
,

Zorgeloos dansen op de vulkaan

Tijdens Kunstlijn in Atelier Riëtte Butôt

Een zorgeloosdoos in de Vishal en een boek in wording met dezelfde titel in haar atelier.  Ja een zorgeloze expositie van Riëtte, dit jaar tijdens Kunstlijn Haarlem 2012.

Waarom zo onbezorgd in deze onzekere tijden waarin crisis en bezuinigingen de boventoon voeren in het nieuws?
Riëtte: “mei 2012 nam ik na 37 jaar onafgebroken gewerkt te hebben in de Geestelijke Gezondheidszorg een voor mij moedig besluit: ik nam mijn ontslag. De laatste 12 jaar werkte ik in Het Kreatief Atelier van Roads, wat in een zijvleugel van Het Dolhuys is gehuisvest.  Ik was de projectleider en had het atelier 12 jaar geleden met veel enthousiasme en inzet opgezet. Het draaide heel goed en was zo’n beetje mijn kind. Toch stopte ik ermee en koos in deze woelige tijden voor een onzeker financiële situatie. Niet gewoon, want er ging een lange periode van twijfel aan vooraf. Nu voelt het als een uitdaging en een spannend avontuur om fulltime in mijn atelier bezig te zijn en om lessen en workshops op te zetten.

De redenen waarom ik stopte waren de marktwerking in de zorg die me voortdurend in een spagaat dwongen. Mijn grootste drijfveer was altijd het werken met mensen geweest en daar voelde ik me steeds meer van af drijven. Het accent kwam meer-en-meer op het “geld” te liggen met al zijn knellende administratieve regeltjes van indicaties, registraties, eigen bijdragen, dossiers en bezuinigingen. Het begon tegen al mijn principes en gevoelens in te druisen en daardoor gaf het werk me geen voldoening meer.

Al eerder maakten we met Roads een faillissement mee, een doorstart en een jaar later weer een overname. Ik had het gehad. Het werd een last die te zwaar op mijn schouders ging drukken en die last zou met alle toekomstige bezuinigingen in de GGZ alleen nog maar zwaarder worden. Dus zo nam ik mijn besluit om na al die jaren werken te stoppen. Ik wilde weer activiteiten ondernemen die dichter bij mezelf zouden staan en ik heb er geen seconde spijt van.

Ja, zorgeloos dansen op de vulkaan!
Mijn talent als klein meisje was altijd al om de organisator, de motor van de buurt te zijn. Dat was ik ook in mijn werk. En vanuit mijn werk in de GGZ ben ik gewend om met allerlei kleurrijke mensen om te gaan. Nu staat de deur van mijn atelier veelal open en vind ik het leuk om te zien wat er zomaar ontstaat. Er wippen mensen uit het Rozenprieel uit allerlei culturen binnen. Vooral ook kinderen op wie het atelier een grote aantrekkingskracht heeft. Voor de zomervakantie was er een project op school over kunst geweest en die invloed was meteen merkbaar. De kinderen hadden verteld dat in hun buurt een ‘echte’ kunstenaar werkte en er was meteen veel respect en bewondering voor mijn werk. Dat vind ik leuk, ja. En als ik rustig wil werken, gaat de deur gewoon even dicht”.

Wat valt er tijdens Kunstlijn bij Riëtte zoal te zien?
Natuurlijk de Zorgeloosdoos in de Vishal. In haar atelier een tafel met passages uit het boek Zorgeloos in wording. Op kunstzinnige wijze vormgegeven.

“Het boek over mijn 37 jaar ervaring in de GGZ maak ik in eerste instantie voor mezelf en daarna kijk ik wat ik ermee wil en kan doen, maar ik gun iedereen een kleine blik in waar ik mee bezig ben.”  Verder vele kleurrijke schilderijen met herinneringen aan onbezorgde momenten, waaronder reizen, maar ook sieraden, waaiers, kleine objecten en dozen van handgeschept bewerkt Japans papier. De Japanse invloeden, die een grote inspiratiebron zijn, zijn duidelijk in haar werk aanwezig.

Ook wat zorgeloosheid nodig?
Bezoek het atelier en u zult er beslist onbezorgder weer uit vertrekken.

Tijdens Kunstlijn
zaterdag 3 en zondag 4 november 2012
10.00- 17.00 uur atelier Riëtte Butôt
Rozenprieelstraat 40, 2012 ZE Haarlem

/door