Hoe was het?
We kijken terug op een zeer geslaagd Kunstlijnweekend. Een bijzondere en zeer druk bezochte opening in de St Bavo kerk, een mooie overzichtstentoonstelling in de Vishal en overal in de stad feestelijke openingen en verrassende exposities. De dertigste editie van de Kunstlijn was een succes! Hoe ging het bij jullie? Een paar korte reacties op een rij.
Monaa van Vlijmen, Het Hoofdkantoor:
“Leuk idee zo’n brief achteraf, nog even napraten. Het is anders zo plots klaar allemaal. Bij mij ging alles goed in het Hoofdkantoor. Het nadeel van in je eigen atelier zitten, is dat je zelf nergens komt. Een ander in mijn atelier werkt niet, daar moet toch echt de gastvrouw zelf zijn. Het was een wisselend publiek dit weekend. Met de ene persoon had ik meteen een spontaan gesprek en de ander liep stilletjes rond. ‘Er mag hier gesproken worden hoor’, riep ik dan, maar dat werd me niet in dank afgenomen. Ik heb kleine dingen verkocht, vooral servies. Voor mijn zeegezichten was veel belangstelling. Alleen kopen ze zo’n groot werk niet gelijk, dat moeten ze thuis eerst overleggen. Het is de vraag of ze nog terugkomen. Het publiek is over het algemeen serieuzer geworden in 30 jaar. Zo heeft de Kunstlijn een educatieve functie gehad. Ik zie de laatste jaren een breder publiek met een open houding. Te breed is ook niet goed natuurlijk. Het moet wel niveau houden en niet alleen entertainment. De scheurkalender vind ik een goed initiatief, mooi naslagwerkje. Zo heb ik toch nog iets om achteraf in te kijken.”






![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)

