De Stadskunstkamer van Haarlem
Jonge studenten van Hogeschool Inholland Haarlem krijgen in hun opleiding regelmatig een uitdaging voor hun kiezen. In dat kader hebben studenten van de Creative Business Studie gereageerd op een opdracht van de gemeente Haarlem. Het vraagstuk waar mee gewerkt mocht worden was als volgt: ‘Hoe kun je meer zichtbaarheid creëren voor de Stadskunstkamer, bij zowel burgers als lokale kunstenaars?’
De Stadskunstkamer van Haarlem
De Stadskunstkamer is een etalage in het stadskantoor (aan de achterkant van de Raakspoort/ Zijlvest) van de gemeente Haarlem. De kamer biedt ruimte aan kunstenaars om hun werk te presenteren. Elk kwartaal is er een nieuwe exposant te zien.
Verschillende studentengroepjes hebben de opdracht uitgewerkt en die laten we hier met plezier zien. En mochten er nou kunstenaars zijn die zich hier ook toe voelen aangesproken: de beleidsafdeling Cultuur van gemeente Haarlem houdt zich altijd aanbevolen voor jullie belangstelling. Neem bij interesse contact op met Mer Acikgöz (Macikgoz@Haarlem.nl).


![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)



