Van 21 maart tot en met 19 april is in de Vishal de tentoonstelling Between intimacy and alienation te zien. In deze tentoonstelling staat de vraag centraal: Kan het artistieke proces als een product op zichzelf worden gezien en als zodanig worden benaderd? Curator Noam Ben-Jacov heeft een keuze gemaakt uit leden van De Vishal en kunstenaars van buitenaf op grond van de diversiteit in hun werk, hun individuele aanpak en de verschillende media die ze hanteren. Vrijdag 20 maart om 17.00 uur wordt de tentoonstelling geopend. Zaterdag 21 maart is er om 15.30 uur een performance in De Vishal.

Danser Uri Eugenio en celliste Maya Friedman voeren zaterdag 21 maart een performance uit in samenhang met de installatie ‘Between intimacy and alienation’ van Noam Ben-Jacov. Terwijl de live-uitvoering plaatsvindt, zijn de kijkers getuige van een creatief proces waarbij muziek en beweging samensmelten met de installatie en één worden.

Noam Ben-Jacov heeft met zijn keuze van de kunstenaars een groep individuen willen samenbrengen, die naar zijn intuïtie en visie een geheel creëren. Divers, maar toch niet erg ver van elkaar verwijderd.

De kunstenaars

Dik Box heeft een kinetisch werk gemaakt ‘Dancing on Soybeans’ op het thema van de expositie met als uitgangspunt: de wonderlijke wijze waarop we de wereld georganiseerd hebben qua voedsel en transport. Daarnaast speelt hij met zijn werk in op de ruimte van de Vishal.

Maria Vashchuk toont een serie tekeningen. Essentieel voor haar is het observatieproces, een onderzoek naar de realiteit om haar heen. Zoeken naar de vorm is daarbij onmisbaar. Evenwicht en ritme zijn de twee ingrediënten, die het proces van het maken van haar tekeningen bepalen en leiden.

In essentie gaat het werk van Vincent Uilenbroek over het proces van het schilderen en alles
wat daar omheen gebeurt. Hij gebruikt bijvoorbeeld de overblijfselen van ander werk wat nog op de
wand van zijn studio hangt. Materialen waarmee gewerkt wordt, zoals sjablonen, sheets en
schilders-tape, krijgen onopzettelijk een schilderachtige kwaliteit.

Het werk van Florence Marceau-Lafleur is gebaseerd op objecten die ze verzamelt. Voorwerpen waarmee ze zich kan identificeren. Dat kunnen ansichtkaarten, schelpen of gedroogde planten zijn. Ze zoekt naar verbanden en kijkt wat ze gemeen hebben. Vandaar uit ontstaat haar werk.

Het werk van Gerda Kruimer is gebaseerd op een identiek raster gereduceerd tot de essentie. Haar werken verwijzen naar iets anders dan zichzelf. Ze maakt tekeningen als autonome kunstwerken. Voor haar is tekenen een vorm van visueel denken waarin de intrinsieke waarde het eindpunt van elk werk is.