Centraal in deze solotentoonstelling van de (in de VS wonende en werkende) Pools-Nederlandse kunstenaar Monika Zarzeczna, staat de verbintenis tussen de fysieke constructie van het werk en het gedrag van de materialen met de concrete werkelijkheid. Het werk in de tentoonstelling is gedurende twee maanden gemaakt in 37PK’s gastatelier DOC4 in Haarlem met restjes hout en leer en afgedankt karton, verzameld bij vrienden thuis, op straat, in plaatselijke winkels en in het atelier zelf, wat van grote invloed is geweest op de aard van de stukken.

Zarzeczna creëert omstandigheden waarin het bevestigen en herstellen, het leunen en verzakken van hout of karton als taal gelezen kan worden, op een eigen intuïtieve fysieke manier. De kunstenaar worstelt met de randen van gebieden, de spanning waar het ene vlak eindigt en het andere begint. Vellen karton worden façades en barrières die aangeven wat de voor- of achterkant is. Lijntrajecten worden gemarkeerd door de rand van een strook karton of leer, of worden fysiek met krijt op een facet getekend; ze verdelen zo de ruimte in een binnen- of buitenkant. Soms zijn de lijnen formeel en beschrijven ze vorm en positie – maar ze dienen ook als grensmarkering en instructie voor actie. Hier wel, maar daar niet, daar wel, maar hier niet.