Schuilwerken
soek (zwamborn)
In het Kunstcentrum laat ik m’n nieuwoud werk zien. Werk dat met alleen een schaar als gereedschap is gemaakt: knipwerken. Eerder gemaakte borduursels verwerkt tot nieuwe werken. Tekeningen en teksten werden 0oit direct op kleding gezet. Een manier om deze
zowel de straat op te krijgen als aan de slag te kunnen met mijn favorete materiaal: textiel. Niets fijner dan met stoffen bezig zijn, zijdezacht, stug of raspend, ze met je vingers en huid te voelen. Kleding als drager, je gaat ermee naar buiten, het krijgt publiek.
Een gangbaar idee is dat kleding laat zien wie je bent. Als ik rondkijk op straat zie ik anders. Ik zie massa, veel van hetzelfde. Het is eerder: kleding bedekt en verhult. Je kan je erin verschuilen, opgaan in de groep
Met knipwerken haal ik de geborduurde tekeningen terug naar zelfstandig werk. Door ze als hangend object, soft sculpture, te tonen wordt zowel buiten- als binnenkant zichtbaar. Daarmee wordt de eigenlijke tekening meer of minder verhuld.
Ze schuilen, verschuilen zich: SCHUILWERKEN
Naast een aantal nieuwoude kleinere, hangende schuilwerken, gepresenteerd als een groepje (hemel?)lichamen, zal een nieuw knipwerk te zien zijn: een groter, wit satijnen doek met een uitgeknipte tekst. De tekst, geïnspireerd op encyclopedie-tekst, richt zich met name op Uranus in zijn verschillende betekenissen. Daar tegenover komt een met de hand bewerkte foto. Op de foto een figuur die uit het raam omhooog kijkt. Een klein universum (zelfportret?) op de eerste etage van het Kunstcentrum.
Ik werk overwegend met textiel, waarbij ik tekenen en borduren het meest gebruik. Al vroeg had ik belangstelling voor stoffen. Als kind hielp ik mijn moeder bij het naaien van kleren. Patronen raderen, spelden, stof knippen, rijgen. Ik vond het allemaal fascinerend. Zij was alleen bezig met de praktische kant, kleren voor haar vele kinderen. Ik leerde mijn eigen broeken en jasjes maken. Versiering door borduren, daar had ze geen tijd voor. Zelf heb ik veel plezier in juist dat borduren, al heb ik geen geduld voor zeg maar gewone kruissteekjes Zo precies en gelijkmatig als dat moet, dat kan ik niet.
Ik ben meer een tekenaar. Ik teken op stof en zoek van daaruit verder met naald en draad. Hoewel ik nog steeds met kleding als drager van tekeningen werk ben ik meer en meer grote lappen, liefst dunne on doorschijnende stoffen, bv vitrage gaan gebruiken als ondergrond. Je kan daar grotere tekeningen op te zetten Naast tekeningen gebruik ik tekst, geborduurd of uitgeknipt. Het vraagt veel tijd, stof wordt er extra kwetsbaar door, juist waar ik van hou. Het werkt zo anders dan het stuggere en ook wel snel scheurende papier. Het liefst bouw ik daarna met dit fragiele, tere en zachte materiaal installaties, waarin het gecombineerd wordt met fotografie.
De inspiratie voor mijn werk vind ik in de plek waar mijn werk komt of waar ik het het liefst zou zien, literatuur, mythologie waarvan we slechts een klein stukje bezetten, het verleden, zowel mijn eigen als die van de grote wereld. Mijn naam is soek van sukh, een naam die ik in India kreeg waar ik bij elkaar een jaar gewoond heb. In de banen die ik daarna had werd dat al gauw soeksoek, waar is hij.
Niet zeker wetend of ik als kunstenaar deel van de wereld uit maak of be/toe/schouwer, zoekende met schaar, naald en draad, past deze naam me: soek (zwamborn) website www.blondfabric.com den draan in stor, past deze naam me
soek (Zwamborn)
Met dank aan Kunstlijn Haarlem en Kunst Centrum Haarlem voor de prijs die bestaat uit deze expositie.
Opening
De tentoonstelling SCHUILWERKEN wordt op zaterdag 13 april om 15:00 uur geopend door Anne Mul, directeur/curator Nieuwe Vide Artspace en Broedplaats.
