Drie Vrouwen in de Kloostergangen

Christine Peursum
De schilderijen verbeelden veelal het alledaagse leven van mensen: mannen en vrouwen die zwemmen of zonnen, varen of fietsen, thee drinken, spelletjes spelen of ogenschijnlijk doelloos ronddraven. In de schilderijen van Christine Peursum spelen vaak ook aardse dames met een hemelse blik een opvallende rol. Het zijn krachtige vrouwen die zich niet gemakkelijk omver laten blazen.
Naomi Warner
wordt voornamelijk geïnspireerd door de erotische lading die in visuele ervaringen kunnen zitten en wil deze op een esthetische manier vervormen tot een spannend beeld. Dit kunnen bepaalde objecten zijn maar ook ogenschijnlijk gewone beelden waar ze een bepaalde lading in waarneemt en die ze naar voren wil brengen.
Marcella Kuiper
Marcella reageert met haar inbreng op het werk van Christine (aards en vol) en Naomi (werk bijna doorzichtig, vluchtig, ijl). Niet alleen registrerend maar wat het bij haar oproept . Waardoor een verbinding , samenhang ontstaat.


![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)

