Kunstlijn op bezoek in het atelier van Annelies Veeze

Lijnen, vlakken, mensen en bomen. Een spel tussen balans en onbalans. Het werk van Annelies Veeze is architectonisch opgebouwd en openbaart altijd een onderliggend verhaal. “Ik wil dat mijn werk triggerd zowel om naar te kijken, als om over na te denken. De tweede betekenislaag is waar het in mijn werk om draait.”

Annelies Veeze is een van de nieuwe deelnemers van de Kunstlijn Haarlem. Met de nodige humor toont ze enthousiast haar werk in haar bovenwoning aan de Gedempte Oude Gracht, dat tevens haar atelier is. In de woonkamer heeft ze haar oeuvre uitgebreid uitgestald en op de keukentafel liggen haar verf- en tekenspullen klaar. Dit is haar favoriete plek. Verfspullen bij de hand, links een binnentuintje en rechts de koffiecorner. Want naast tekenen is koffie een grote passie van haar.

 

 

Volledig onafhankelijk

Al van jongs af aan is Annelies een tekentalent. Met deze gave is ze zonder opleiding de reclamewereld in gerold. Vanaf 1988 runt ze haar eigen vormgeverbedrijf Winstart en ontwerpt ze onder andere advertenties, websites en logo’s. Aan de zijlijn is ze altijd blijven tekenen. “Als ik vrij werk maak voel ik mij volledig onafhankelijk. Dan heb ik alle ruimte en kan ik duizenden kanten op. Alles is mijn beslissing. De kleur, het materiaal en de boodschap”, zegt ze enthousiast terwijl ze een map met diverse schetsen en collages toont.

Annelies tekent en schildert en neemt soms een ruimtelijk uitstapje. Het materiaal waar ze mee werkt ligt niet vast. De ene keer gebruikt ze tekenpapier, dan karton, of hout en soms verkreukt verpakkingsmateriaal. “Ik vind het interessant om verschillende materialen te onderzoeken en kan soms uren bezig zijn om een bepaald materiaal zo te kreuken dat het bij de rest van het werk past. Het materiaal dat ik gebruik moet wel een functie hebben die de onderliggende betekenislaag ondersteund. Ik zie het materiaal dan ook als de drager van mijn verhaal.”

Engagement

De onderliggende betekenislaag is de basis van haar werk. Het woord dat een aantal keer terugkomt is dan ook engagement. Geëngageerde kunst is betrokken kunst en stipt politieke of sociale thema’s aan. “Al wil ik mijn mening niet opdringen, ik wil alleen aansporen tot nadenken. En ik vind de esthetiek, het uiterlijk van mijn werk ook belangrijk. Het uiterlijk en de inhoud gaan hand in hand en versterken elkaar.”

De thema’s die ze verwerkt in haar kunst starten met een verbazing of verwondering vertelt ze terwijl ze naar een werk wijst dat ze heeft gemaakt op een houten paneel. Dit paneel is gebruikt om scooters in te vervoeren. “Ik zag het paneel staan bij de dealer aan de overkant en er ontstond gelijk kortsluiting in mijn hoofd. Waarom worden er bomen gekapt om scooters te verpakken? Waarom worden er überhaupt zoveel bomen gekapt? ” Vanuit deze verbazing ontstond het onderzoek naar de levenscyclus van een boom. Deze bevindingen heeft ze verwerkt in een spel van lijnen en kleuren op het paneel.

 

Politiek

Een van thema’s die Annelies bezighoudt is de politiek van de Verenigde Staten. “Amerika is het land van de dromen, het land van de mogelijkheden. Maar is dat nog wel zo?”, vraagt ze zich af. In haar woonkamer staat een statig werk waarop ze de Amerikaanse vlag in het zwart heeft afgebeeld in een tevens zwarte lijst. De sterren hebben plaatsgemaakt voor kogelgaten. Dit werk verwijst naar het tweede amendement van de Grondwet, dat het bezitten van wapens legaliseert. “Wist je dat er jaarlijks bijna 30.000 mensen overlijden door vuurwapens in de VS? Dat klinkt voor mij niet als een droom, eerder als een nachtmerrie. Waarom wordt daar niets aan gedaan?”

Architectuur

Naast dit donker en zwaar geladen werk trekken haar lichte architectonische werken de aandacht. Haar interesse in architectuur begon al op jonge leeftijd. “Als architect kan je de wereld veranderen, letterlijk anders bouwen.” Ze houdt het werk van diverse architecten in de gaten en verwerkt en onderzoekt hun ontwerpen in haar eigen werk. Architecten die haar inspireren zijn de evolutionaire Bjarke Ingels die letterlijk de toekomst wil vormgeven op een moderne, maar ook leefbare manier en Marcel Breuer.

Marcel Breuer staat bekend om zijn modernistische betonnen gebouwen. “Het is fascinerend om te zien hoe hij bijvoorbeeld ramen verwerkt in een structuur van betonnen blokken. Hij ziet kans om van beton een speels materiaal te maken en met betonnen gebouwen een fijne woonomgeving te creëren.”

Verdraaiingen

Deze speelsheid is onder andere terug te zien in haar illuminatieserie. De illuminaten zijn een geheim genootschap dat complottheorieën baseert op eeuwenoude Latijnse geschriften. Een piramide met daarin het alziend oog is het symbool dat aan deze groep verbonden is. “Ze interpreteren de geschriften incorrect, waardoor waarheden worden verdraaid. In deze serie ben ik gaan spelen met verdraaiingen van het oog. Want wat gebeurt er als het alziend oog de waarheid verdraait ziet?”

Annelies is zelf ook een soort oog, een observeerder. Ze kijkt, ze luistert en neemt alles in haar op. Op deze manier kan inspiratie overal inslaan. Op straat, terwijl ze de krant leest of als ze langs berichten scrolt op sociale media. Waarom gaan we zo met het milieu om? En met elkaar? Waarom zijn er zoveel jaknikkers op de wereld?

Kettingreactie

Er wordt iets in haar geraakt waardoor er emoties en vragen naar bovenkomen. De vragen zet ze om in beeld. “Door te denken en werken in beeld kan ik het thema en de bijhorende emotie ordenen en een plek geven. Tegelijkertijd wil ik de toeschouwer van het werk aan het denken zetten. Ik zie kunst als een kettingreactie, het zet iets in beweging. Hoe meer mensen zich bewust worden van bepaalde thema’s, hoe groter de kans dat er iets veranderd in de toekomst.”

“Als ik inspiratie voel opkomen is de keukentafel altijd dichtbij”, vertelt ze als we na de rondleiding weer terug keren naar de keukentafel. “Als ik met een werk bezig ben zet ik het tussendoor naast mijn televisie. Zo creëer ik afstand, maar blijf ik wel verbonden. Bij een ingeving liggen mijn schilderspullen bij de hand. Dat is een van de voordelen van een atelier aan huis”, zegt Annelies lachend. “En als ik het even niet weet, pak ik een kopje koffie en volgt de inspiratie vanzelf weer. Een werk is pas af als ik mijn initialen eronder plaats.”

Op de vraag wat haar dromen voor de toekomst zijn zegt Annelies Veeze: “Mij nog zoveel mogelijk laten verwonderen”, terwijl ze nog een vers kopje koffie zet.

Het werk en atelier van Annelies Veeze kan op afspraak worden bezocht. Zie voor meer informatie: www.veeze.art

 

Tekst: Marjolein Blaauwbroek / fotografie: Thomas Blaauwbroek. Dit artikel is eerder gepubliceerd in de 76e editie van de Haarlemse Stadsglossy.