The Black Edition
Van 4 t/m 6 november vindt de Haarlemse Kunstlijn plaats. Naast kunst is er dit jaar ook meer aandacht voor design. Oók van eigen bodem. Zo toont het Haarlemse tassenlabel Puc, speciaal voor de Kunstlijn, The Black Edition in de Kleine Zaal van de Vishal. Op de Grote Markt wordt de Kleine Zaal van de Vishal een week lang omgetoverd tot design-etalage.
De 42-jarige Haarlemse Sandra Roozen ontwerpt haar leren tassen en accessoires – kernwoorden: stoer, simpel en stijlvol – in haar atelier annex showroom in de Vijfhoek. Hier wordt ook een deel van de collectie gemaakt; het overige gedeelte in een naaiatelier elders in Nederland.
Roozen:
“Tijdens mijn opleiding aan de kunstacademie merkte ik hoe kunst design inspireert, en andersom”, aldus de oprichter van het tassenlabel Puc. “En design is natuurlijk ook toegepaste kunst. Daarom is het mooi dat de Kunstlijn dit jaar ook meer plek inruimt voor design. En Haarlem heeft genoeg vernieuwende en unieke designers in huis.”
The Black Edition van Puc is te zien in de Kleine Zaal van de Vishal van 31 oktober t/m 6 november.


![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)

