Thema Kunstlijn Haarlem 2018 – OMZIEN NAAR NU
Waar kijk je naar als je naar kunst kijkt? En als je kijkt, waarmee kijk je dan? Wat zie je als je met je ogen dicht aan kunst denkt? Zit er verschil in het kijken op dit moment of tien minuten geleden? Hoe zit het dan met iets wat vier of vijf eeuwen geleden is gemaakt? Met andere woorden: is kunst kijken tijdloos?
Vragen waar niet direct een antwoord op te geven is en dat maakt het kijken naar en het beleven van kunst zo fascinerend. Wij hebben er het thema van Kunstlijn 2018 van gemaakt.
OMZIEN NAAR NU | Kunstlijnen, tijden en grenzen
Dit jaar zijn er twee grote tentoonstellingen in Haarlem: van 5 oktober tot en met 6 januari de Leonardo da Vinci tentoonstelling in Teylers Museum en van 13 oktober tot en met 10 februari Frans Hals en de Modernen in het Frans Hals Museum. De derde grote kunsttentoonstelling dit jaar is de Haarlemse Kunstlijn. Een kunstroute van het nu. Misschien van een ander niveau, wellicht van een andere kwaliteit, maar als het goed is, zeker niet van een andere intentie. De tijd zal het ons leren.
Kunstlijn Haarlem 2018 wordt gehouden op 2, 3 en 4 november.



![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)


Christhilde Klein
youtube