Uitgelicht Elsje Zwart
Van voorstellingen spelen tot voorstellingen maken, van poppentheater tot bladmondjes, bloedplaatjes, olijfbomen, zee, wolken, Icarus in potlood en inkt op papier. Het begon allemaal 42 jaar geleden in een atelier in de Egelantier. Kunstlijn Haarlem op bezoek bij deelnemer Elsje Zwart in haar atelier in Cultuurhuis Klein Heiligpand.
Elsje Zwart begon als poppenspeler en maakte al haar poppen en decors zelf. Helaas moest zij stoppen als poppenspeler, het was fysiek te zwaar. “Voorstellingen spelen is sprinten, tekenen is voor mij lange afstand wandelen, een hele andere energie, werk waar je veel meer bij jezelf kan blijven, als poppenspeler ben je heel extrovert”
Na van haar theater haar atelier te hebben gemaakt, heeft Elsje jaren lang met veel plezier gewerkt in het atelier, kleuronderzoek gedaan, geschilderd, … maar veelal getekend. “Ik had nog nooit zee of lucht getekend, en dan zit ik eindeloos te proberen hoe doe ik dat dan, het liefst werk ik in potlood, een van mijn favoriete dingen. Soms doe ik werk wel 3 keer overnieuw tot ik tevreden ben, genieten als als mijn pen helemaal perfect het lijntje maakt.“ Elsje kan niet zonder werken in het atelier, het geeft haar energie, de gedachten te laten gaan over hoe je iets wilt voorstellen.
Toen na jaren lang werken in haar atelier kwam de behoefte om haar werk te laten zien en heeft Elsje zich bij de Kunstlijn aangemeld. Elsje Zwart haar eerste expositie was in het Jan en Piet museum.
Sinds november vorig jaar is zij kleine werkjes in lijstjes aan het maken, een soort kleine decors, waar het decor het verhaal vertelt, decors zonder poppenspeler, Elsje is nu maker en toeschouwer van haar eigen voorstelling.
. . .
Uitgelicht: Atelierbezoeken “Wat betekent kunst voor jou?” Deze vraag stelt Larissa Neslo (zelf ook kunstenaar) aan kunstenaars in hun ateliers. Een ontdekkingstocht naar de kunst. Op Instagram en Facebook Kunstlijn Haarlem zijn deze atelierbezoeken te zien en te volgen.
Tekst en foto’s: Larissa Neslo











![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)



