Uitgelicht Hilde Foks
Hilde Foks ’Kunst is voor mij een levensbehoefte, een behoefte om de beelden die ik in mijn hoofd meedraag zichtbaar te maken.’ Hilde Foks vertelt haar verhaal in kunst. Bestaande verhalen worden verwerkt en tijdens het maken ontstaan nieuwe verhalen. Elk kunstwerk vertelt een eigen verhaal, in dit eigen verhaal zit het gemeenschappelijke. Ik. Jij. Wij. Puur vanuit het materiaal, gebruikmakend van textieltechnieken, maakt zij beeldende kunst voor aan het lichaam, de muur of in de vrije ruimte.
Momenteel maakt Hilde Foks in haar atelier fractals van aan elkaar geregen glazen buisjes. Buisjes die verschillen in grote, kleur, glans en transparantie. Haar basis vorm is de klassieke voetbal, opgebouwd uit 5 en 6 hoeken, de structuur van Fullereen koolstof C-60. Aan deze vorm geeft zij elke keer een kleine verandering. Er groeit iets. In die veranderingen schuilt schoonheid en levenskracht, maar ook kwetsbaarheid.
Daarnaast maakt zij voor gezamenlijke presentaties, als lid van het Haarlems sieraad collectief, speciaal werk. Thematisch, gekoppeld aan een locatie of persoon. (www.haarlemssieraadcollectief.nl)
Natuur in materiaal en thema. In de Vishal is nu werk van haar te zien, gemaakt van raffia en gedroogd gras. Een serie maskers en een collier met de titel: ’Tis al Hoy’, geïnspireerd op De Hooiwagen van Jeroen Bosch. ‘ArtWear Contemporary Jewelry NL’ 8 aug t/m 6 sept. (https://www.devishal.nl/).
Tijdens de Kunstlijn exposeert Hilde Foks met het Haarlems Sieraad Collectief in Het Seinwezen samen met het Garenkokerskollektief.
. . .
Uitgelicht: Atelierbezoeken “Wat betekent kunst voor jou?” Deze vraag stelt Larissa Neslo (zelf ook kunstenaar) aan kunstenaars in hun ateliers. Een ontdekkingstocht naar de kunst. Op Instagram en Facebook Kunstlijn Haarlem zijn deze atelierbezoeken te zien en te volgen.
Tekst en foto’s: Larissa Neslo










![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)



