Uitgelicht Sandra Rijling
“Het atelier is voor mij een speeltuin, maar wel een serieuze speeltuin. In mijn atelier kan ik de tijd verliezen, experimenteren met materiaal, ritme en abstractie.” Op atelierbezoek bij Sandra Rijling in Haarlem.
Sandra Rijling is zelfstandig ondernemer en werkt voor de retailmarkt, geeft merk en stijlstrategie adviezen. In haar werk is zij creatief bezig, maar dan toegepast en in opdracht. In de Corona periode had zij een tijd lang geen opdrachten, geen inkomen. In deze voor haar angstige periode is zij portretten gaan schilderen. De eerste portretten waren zelfportretten, geschilderd in grove lijnen, het gezicht wanneer niemand kijkt, je eigen gezicht. “We zijn zo gewend om maar door te rennen en Corona heeft ons stil doen staan. Ik ben toen anders naar mensen en gezichten gaan kijken.”
Portretten schilderen was voor Sandra een uitstapje, een diepgaand onderzoek. Toen zij veel reacties ontving op Instagram en opdrachten voor portretten, voelde dat als schilderen naar een eindresultaat. Kunst is voor haar vrijheid, even niet in opdracht werken, even op adem komen, een creatieve uitlaatklep. Twee dagen in de week werken in haar atelier geeft haar de stilte naast haar drukke baan.
In haar atelier zien we momenteel geen portretten, maar werken in verschillende materialen in imperfecte ronde vormen, u-vormen, een combinatie van het abstracte en het chaotische. “Het is een zoektocht, in ontwikkeling. Ik werk heel erg op intuïtie, neerleggen, weghalen, altijd in mijn achter hoofd het hoeft niks te worden, het kan altijd de prullenbak in, daardoor die vrijheid, het proces boven het eindresultaat.”
. . .
Uitgelicht: Atelierbezoeken “Wat betekent kunst voor jou?” Deze vraag stelt Larissa Neslo (zelf ook kunstenaar) aan kunstenaars in hun ateliers. Een ontdekkingstocht naar de kunst. Op Instagram en Facebook Kunstlijn Haarlem zijn deze atelierbezoeken te zien en te volgen.
Tekst en foto’s: Larissa Neslo










![“Heehee hoojooojooo hee hee wooooooh heeej heej hee hee!!… Het gebeurt weer in m’n kop vandaag!”
Zo ongeveer begint de openingstrack van het album ‘Mompelingen’ van Elektrik Hannes, dat in 1995 werd uitgebracht ter ere van zijn vijftigste verjaardag. De kreten gaan over in een langzame blues – met improvisaties op de elektrische gitaar zoals enkel Hannes Kuiper dat kon. Hannes Kuiper – begenadigd Haarlems beeldend kunstenaar en muzikant – overleed zaterdag op 79-jarige leeftijd.
Wie een schilderij van Hannes Kuiper aanschouwt zal de stijl in een verder leven steevast blijven herkennen. Je zou hem kunnen indelen bij de naïeven of zijn stijl met enige fantasie post-CoBrA kunnen noemen. Eigenlijk valt Hannes Kuiper als kunstenaar niet in één vakje te plaatsen. Heldere kleuren, vrolijke taferelen vol zon en wolken, lieflijke dieren en zachtmoedige mensfiguren bevolken zijn vooral in olieverf uitgevoerde schilderijen. Daarnaast zijn er de ruimtelijke objecten, zoals de vogels bij het Wilsonsplein en het typische Hannes-object bij treinstation Haarlem-Spaarnwoude. Zijn manier van schilderen is tijdloos en niet per definitie gebonden aan de Spaarnestad. Het is vooral de vrije expressie die Hannes in alles wat hij deed tot op het laatst wist vol te houden, in zijn kunst, zijn gedichten en zijn muziek.…
[Lees verder op www.kunstlijnhaarlem.nl]
Door Paul Lips/Kunstlijn](https://kunstlijn.org/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)



Paul Lips