Onder grote belangstelling is vrijdagavond jongstleden de ledententoonstelling van De Vishal ‘De ruimte rondom stilte en duisternis’ geopend. Er is werk te zien van maar liefst 76 deelnemers. Met een lezing, poëzie en rockmuziek werd de opening omlijst. De expositie lift mee op het thema ‘!!!Stilte!!!’, motto van de 37ste editie van Kunstlijn Haarlem. Een thema dat – tijdens de voordrachten – erg lastig bleek voor een aantal aanwezigen. Toch was de sfeer opgetogen.

MarjoleinDe kunstkoorts begint al zo half oktober om zich heen te grijpen in Haarlem en omstreken. Kunstlijn Haarlem werpt de schaduw vooruit. Curatoren van verschillende platforms denken mee en programmeren ‘in de geest van’. Een ruimte rondom stilte en duisternis, zou die bestaan? En hoe zou die er dan uit zien?

‘…L’espace est un doute: il me faut sans cesse le marquer, le designer; il n’est jamais à moi, il ne m’est jamais donné; il faut que j’en fasse la conquête’, schreef de Franse auteur Georges Perec al, en volgens artistiek coördinator Renée Borgonjen zou iedereen zijn literaire oeuvre moeten verorberen.

Meteen bij binnenkomst ziet de tentoonstelling er weloverwogen en fraai ingericht uit. Kunst aan de wanden, op de vloer en op de speciaal neergezette tafels (door ontwerper van de tentoonstelling Viktor Truijen van zwarte verf qua ondergrond voorzien). Ook liggen er spiegels op de tafels, waardoor de bezoekers de buitenlucht en de kerk weerspiegeld zien.

Microfoons en geluidsboxen staan gereed, wachtend op wat er komen gaat. Even is er een benauwd moment als éminence grise Marinus Fuit een microfoonsnoer met de schoen meesleept. Ondergetekende kan hem nog nèt behoeden van een pijnlijke val op de keien.

Een snel rondje door de zaal leert dat de Vishal-leden hun beste kunstbeentje hebben voorgezet. Veel nieuw werk van puike kwaliteit. Tonneke Sengers gebruikt als titel van haar tentoongestelde werk ‘De stilte rondom ruimte en duisternis 1 en 2’, Eric van Straaten toont een werk met als titel ‘Oorverdovende stilte’ en het werk van Lenneke Overmaat draagt als titel ‘Naar de stilte van het licht’. Het is uitgerekend dat laatste werk waar Marinus Fuit dus zojuist bijna tegen aan donderde, maar dit terzijde.

trioHet zaallicht gaat voor twintig minuten uit. Schrijver, dichter en theatermaker (én ‘stadsastronaut’) Marjolein van Heemstra houdt een boeiend betoog over de waarde van de stilte en duisternis. Dat het nodig is om zo nu en dan uit te zoomen in plaats van op elk ogenblik in te zoomen bij oplichtende schermpjes. Van Heemstra pleit voor rust en stilte, en het opzoeken van de duisternis. Omhoog kijken richting het heelal met de sterren, waar we er maar een beperkt aantal van zien vanwege de permanente en toenemende lichtvervuiling. Van Heemstra maakt regelmatig nachtelijke groepswandelingen waarbij ze hoopt op veel duister in het stadsbos bij haar om de hoek. Nachtwandelingen zijn een aanrader voor de moderne mens, die juist zou moeten vertragen in plaats van versnellen – en steeds vaker geplaagd wordt door tunnelvisies. ‘We moeten van alles doen de komende jaren, maar we moeten ook van alles láten’, is het credo van Van Heemstra.

Vervolgens is het de beurt aan zanger/gitarist Peter Stufkens en bassist/zanger Martin Meinardi die onvervalste rock ’n roll-covers brengen van Elvis Presley en Eddie Cochran. Met als gast op saxofoon… Beth Namenwirth. Die naast het maken van prachtige schilderijen dus ook een niet onverdienstelijk potje scheurtoeter blaast. Mag ze vaker doen.

GeorgeGeorge Moormann tenslotte draagt gedichten voor uit zijn nieuwe cyclus ‘Nooit meer stil’, een ontmoeting met de god van de stilte, Harpocrates. Het was de figuur van Harpocrates die Moormann inspireerde tot het thema van de Kunstlijn 2022, gepaard gaand met een aantal schitterende foto’s van Christhilde Klein. Ook bij Moormann’s voordracht is het voor sommige aanwezigen kennelijk lastig de stilte te bewaren. Aan te raden is sowieso om op een rustig moment terug te keren naar De Vishal teneinde de individuele werken op het gemak te bewonderen. Waaronder ook het werk ‘Singularity’ van Ian Paul de Ruiter, de kersverse winnaar van De Vishal Kunstprijs 2022, die in december officieel zal worden uitgereikt.

De tentoonstelling ‘De ruimte tussen stilte en duisternis‘ is de komende weken te zien én tijdens het eerste Kunstlijnweekend op zaterdag 5 en zondag 6 november.

Tekst & foto’s: Paul Lips

Het kunstwerk oogt als een gigantische lamp, maar is dat niet. Het gevaarte is dinsdagochtend 11 oktober opgehangen aan het plafond in de entreehal van het Provinciehuis aan de Dreef in Haarlem. De maker van het kinetisch kunstwerk is Jennifer Townley, die alweer een aantal jaren in Spanje woont. ‘Inverta’ is vervoerd in een enorme zeskantige kist met het opschrift ‘very fragile’. Het werk maakt deel uit van de Dreef-expositie ‘The Change Of Impasse‘ die vanaf vrijdag 14 oktober tot en met 30 december te zien in in Paviljoen Welgelegen.

Curator van de tentoonstelling is Sabrina Dekker, die Townley in 2013 liet exposeren tijdens een Kunstlijntentoonstelling in De Lichtfabriek in de Waarderpolder. “Dit is kunst die raakt, die fascineert. Het werk van Jennifer – maar ook van de andere deelnemers – raakt ons ieder op een eigen manier. Of je nu verdrietig bent of blij, je kunt er niet omheen.”
De andere deelnemers zijn Ellen Kooi, duo CellaVie (Marcella Kuiper & Albert Aarts), Dickens van der Werff en Manon Babtist. De Kunstlijn 2022 valt precies in de periode waarin ‘The Change Of Impasse’ te zien is. Officiële opening van ‘The Change Of Impasse’: zaterdag 5 november om 11.00 uur.

Vooralsnog moet eerst die klassieke kroonluchter worden onttakeld die er ’s ochtends om half tien nog hangt. De twee mannen van HPV www.kroonluchter.nl demonteren de lamp met uiterste zorgvuldigheid. Vervolgens rijst de vraag hoe het werk van Jennifer Townley het beste kan worden aangelicht. Er bevinden zich immers slechts één of twee stroompunten in de gehele hal. Alsof Lodewijk Napoleon het gebouw in een dergelijke staat heeft verlaten en er vervolgens nooit meer iets aan veranderd is, bij wijze van spreken. Van bovenaf belichten of van onderaf, dat is de kwestie. En hoe moet er worden ‘geschakeld’, moet het kunstwerk constant belicht worden of mag de verlichting ’s nachts uit? Jennifer Townley kiest voor het laatste.

Er wordt nog even aan gedacht om ‘de lift’ te halen teneinde het werk te vergemakkelijken, maar daar wordt uiteindelijk vanaf gezien. Prachtig om te zien hoe deze heren denken in oplossingen. Een tweede ladder wordt gehaald, en ook een derde. Heel voorzichtig tillen de aanwezigen – waaronder ook conservator van Paviljoen Welgelegen Simone Memel – het kunstwerk uit de kist. Met een katrol wordt het omhoog gehesen tot het op de juiste hoogte hangt.

De spotjes die zich boven aan de klassieke lamp bevonden blijken uiteindelijk het meest geschikt om ‘Inverta’ aan te lichten. Andere lampen zouden te veel in het gezicht van de kijker schijnen, legt Jennifer Townley uit. Het uit roestvrij staal, aluminium, plexiglas en mechanische delen bestaande bewegende kunstwerk zal zich voor de kijker manifesteren als op het ene moment een ontluikende bloem, een onderwatercreatuur alsook een exploderende atoombom, zo omschrijft Townley het op haar website.

Meer informatie: The change of impasse – Kunstlijn Haarlem
Inverta | Jennifer Townley

Tekst & foto’s: Paul Lips

“Het atelier is voor mij een speeltuin, maar wel een serieuze speeltuin. In mijn atelier kan ik de tijd verliezen, experimenteren met materiaal, ritme en abstractie.” Op atelierbezoek bij Sandra Rijling in Haarlem.

Sandra Rijling is zelfstandig ondernemer en werkt voor de retailmarkt, geeft merk en stijlstrategie adviezen. In haar werk is zij creatief bezig, maar dan toegepast en in opdracht. In de Corona periode had zij een tijd lang geen opdrachten, geen inkomen. In deze voor haar angstige periode is zij portretten gaan schilderen. De eerste portretten waren zelfportretten, geschilderd in grove lijnen, het gezicht wanneer niemand kijkt, je eigen gezicht. “We zijn zo gewend om maar door te rennen en Corona heeft ons stil doen staan. Ik ben toen anders naar mensen en gezichten gaan kijken.”

Portretten schilderen was voor Sandra een uitstapje, een diepgaand onderzoek. Toen zij veel reacties ontving op Instagram en opdrachten voor portretten, voelde dat als schilderen naar een eindresultaat. Kunst is voor haar vrijheid, even niet in opdracht werken, even op adem komen, een creatieve uitlaatklep. Twee dagen in de week werken in haar atelier geeft haar de stilte naast haar drukke baan.

In haar atelier zien we momenteel geen portretten, maar werken in verschillende materialen in imperfecte ronde vormen, u-vormen, een combinatie van het abstracte en het chaotische. “Het is een zoektocht, in ontwikkeling. Ik werk heel erg op intuïtie, neerleggen, weghalen, altijd in mijn achter hoofd het hoeft niks te worden, het kan altijd de prullenbak in, daardoor die vrijheid, het proces boven het eindresultaat.”

 

. . .

 

Uitgelicht: Atelierbezoeken “Wat betekent kunst voor jou?” Deze vraag stelt Larissa Neslo (zelf ook kunstenaar) aan kunstenaars in hun ateliers. Een ontdekkingstocht naar de kunst. Op Instagram en Facebook Kunstlijn Haarlem zijn deze atelierbezoeken te zien en te volgen.

Tekst en foto’s: Larissa Neslo

Kunstlijn Haarlem organiseert tijdens het Kunstlijn-weekend van 5 t/m 6 november 2022 de vierde KinderKunstlijn: een wandeling door de stad langs Kunstlijn-locaties en inloop workshops bij musea. Door middel van educatieve opdrachten leren kinderen kijken naar kunst. Vanaf vrijdag 4 november is het opdrachtenboekje af te halen bij de deelnemende locaties.

De KinderKunstlijn bood de afgelopen maanden op Haarlemse basisscholen een educatief programma aan waarbij kunstenaars verbonden aan de Kunstlijn hun kennis overdragen aan jonge makers. ‘De Meester en zijn gezellen’, zoals gebruikelijk in de Gouden Eeuw. Kijken naar de leraar en zelf kunst maken. Het resultaat van de samenwerking is een vrolijke presentatie met kunst door kinderen en met werk van gevestigde kunstenaars.

KinderKunstlijn

De KinderKunstlijn heeft als doel kinderen kennis te laten maken met kunst en zelf aan het werk te gaan om hun talenten te ontdekken en te ontwikkelen. De KinderKunstijn maakt kunst voor elk kind in Haarlem toegankelijk.

De tentoonstelling Haarlemse Meesters in Wording, editie 4 is te zien van 2 november 2022 t/m 31 december in ABC Architectuurcentrum Haarlem. Het werk van de leerlingen (bovenbouw groep 6, 7 of 8) is daar in combinatie met één werk van ondergenoemde kunstenaars geëxposeerd. Ook is in het ABC beeldmateriaal van de verschillende workshops te zien.

KinderKunstlijn

De kinderburgemeester Tess Linting van Haarlem opent woensdag 2 november om 16:00 uur de tentoonstelling. Onder leiding van muziekdocent Machteld Adema zingen de kinderen het lied ‘Talent’.

Deelnemende kunstenaars en basisscholen:
Marisa Beretta (St Bavoschool -Eemstraat), Jaap Binnema (De Dolfijn), Yvonne van den Elsen (De Globe), Ap Esenbrink (Kunstnest Schalkwijk), Willem Hamers (St Bavoschool – Reviusstraat ), Ruud Zweypfenning (Prof. van Gilseschool).

Kinderkunstlijn

Deelnemende locaties: ABC Architectuurcentrum, Sociëteit Vereeniging, Kunst Centrum Haarlem, Vishal, Noord-Hollands Archief, Stadhuis, Kloostergangen, Frans Hals Museum.

Opdrachtenboekje

Door middel van educatieve opdrachten leren kinderen kijken naar kunst. Klik op het plaatje om het boekje te bekijken.

Kinderkunstlijn 2022

Tekst: Meta van der Meijden/ Foto’s: Larissa Neslo / Projectbegeleiding: Loes Bastiaansen